Vandaag kreeg ik het alles vernietigende telefoontje dat een heel goede vriendin van me is overleden. Zonder reden of aanwijzing, ineens is ze er niet meer. Geen berichtjes meer uit verre oorden. Geen spontane whatsappjes. Geen logeerpartijtjes bij ons of bij haar. De kindjes op bed en wij aan de wijn. Ellenlange gesprekken over alles, echt alles. Wakker worden met een enorme mok koffie. Wat een gemis en wat een verdriet.

En daar is ook meteen weer dat stemmetje: nu heb ik iets lekkers verdiend. Zo’n lekker broodje Ceasar Chicken bij dat ene tentje. Iets zoets. Beter nog: een flink glas wijn. Als ik dat ooit nodig heb gehad…

Maar het laatste berichtje dat ik van haar kreeg, nu een week geleden, was haar reactie op mijn detoxen en deze blog.

Lein gaaf een genot om te leZen succes kanjer xxxxxx

En dus blijft die fles dicht. Voor nu. Want na 23 december neem ik er een op jouw leven, lief. Een hele fles, verdomme.